کد خبر: ۴۵۴۳
۲۶ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۲:۳۰

واحدهای امنِ مجتمع غدیر

مجتمع «غدیر» با دو بخش شرقی و غربی در محله فرهنگیان سرآمد است. برخی می‌گویند سال‌های زلزله مشهد در دهه‌۸۰ این ساختمان‌ها شده بود جان‌پناه خیلی از آشنایان و اقوام ساکنان مجتمع.

یک نیم‌روز در قاسم‌آباد می‌چرخیم و در دفاتر مدیریت مجتمع‌های بسیاری حضور پیدا می‌کنیم. هدفمان این است که مجتمعی را پیدا کنیم که هم در ساخت وساز و هم در نحوه مدیریت نمونه باشد. خیلی‌ها می‌گویند مجتمع «غدیر» با دو بخش شرقی و غربی که در محله فرهنگیان واقع شده، سرآمد است. نشانی مشخص است؛ شریعتی‌۶۰. بلوک‌ها با نظم و ترتیب خاصی کنار هم قرار گرفته‌اند و فضا‌ی سبز منظم بین بلوک‌ها اینجا را زیبا‌تر کرده است.

برخی می‌گویند سال‌های زلزله مشهد در دهه‌۸۰ این ساختمان‌ها شده بود جان‌پناه خیلی از آشنایان و اقوام ساکنان مجتمع؛ برخی هم می‌گویند حدود هشت‌سال پیش وقتی گازگشی واحد‌های بلوک‌های این مجتمع توسط هیئت‌مدیره انجام شد، مجتمع غدیر از‌سوی شهرداری به‌عنوان مجتمع نمونه شناخته شد و خوراک خبری گزارشگر برنامه گزارش ۵ در شبکه خراسان شد.


این ساختمان‌ها با هر زلزله‌ای نمی‌لرزند

قصه از جایی شروع شد که در سال‌۷۶ شرکت سرمایه‌گذاری مسکن شمال شرق که جزو پنج‌انبوه‌ساز برتر کشور است، تصمیم گرفت یکی از معدود مجتمع‌های امن و محکم شهر را در نقطه‌ای از قاسم‌آباد بسازد. علی برزگر جزو نخستین ساکنان این مجتمع است که از سال‌۷۹ اینجا ساکن شده است. او می‌گوید: سال‌۷۶ بود که پروانه ساخت مجتمعی هزار‌واحدی در ۵/۵‌هکتار را برای خیابان شریعتی‌۶۰ در محله فرهنگیان گرفتند و اسکلت بتنی و قالب‌های تونلی و دیوار و سقف آرماتوربندی‌شده را به کار گرفتند تا مستحکم‌ترین واحد‌های مسکونی را که با هر زلزله‌ای نمی‌لرزند، بسازند.

واحد‌هایی با نورگیر عالی که فضای پرت هم ندارد، آماده شد و از همان اول هیئت‌مدیره‌های خوبی روی کار آمدند تا عبور زمان نتواند خط و خش بر خوبی‌های این مجتمع بیندازد. ۳۴۴‌واحد به فرهنگیان داده شد و پزشکان و مهندسان نیز برخی از واحد‌های این پروژه را خریدند؛ البته خیلی‌ها در سال‌های بعد جا‌به‌جا شد‌ند. هنوز آن راه‌های منظم و سرسبز بین بلوک‌ها و خط‌کشی‌های کف محوطه مانند گذشته زیباست. دو دستگاه ATM، تاکسی تلفنی شهری و صدمتر تجاری که مایحتاج روزانه ساکنان را تأمین می‌کند و همچنین حفاظت و کنترل بیست‌و‌چهارساعته از دیگر امکانات این مجتمع است.

همه بلوک‌ها آسانسور ندارند

محمد زنگنه یکی دیگر از اهالی ساکن این مجتمع است. او می‌گوید: سال‌های ۸۰ و ۸۱ واحد‌های مجتمع در بخش شرقی و غربی که در دو سوی خیابان شریعتی‌۶۰ قرار دارد، واگذار شد. واحد‌هایی با مساحت ۴۵‌متری یک‌خواب، ۷۵‌متری دو خواب، ۱۱۳‌متری سه‌خواب در قسمت بخش شرقی که ۴۵ ورودی دارد، ساخته شده است.

در بخش غربی هم ۷۶‌بلوک در هشت‌واحد چهارطبقه داریم که مانند سه مدل متراژ مجتمع شرقی است، با این تفاوت که این بلوک‌ها واحد‌های ۹۵ و ۱۳۰ متری هم دارد. یکی دیگر از تفاوت‌های این دو بخش مجتمع این است که بخش غربی موتورخانه دارد و گرمایش آن با شوفاژ است، اما در بخش شرقی، از سیستم گرمایش بخاری استفاده می‌شود. تعداد معدودی از بلوک‌ها مجوز آسانسور را گرفته‌اند و آن را نصب کرده‌‎اند، اما بخشی از بلوک‌ها به‌دلیل ساختار فیزیکی ساختمان اجازه نصب آسانسور راندارند.

 

هزار واحد امن در محله فرهنگیان
رفع مشکلات با کدخدامنشی

از همان زمان ساخت و راه‌اندازی، هیئت‌مدیره‌های این مجتمع خوب عمل کرده‌اند و نگهبان‌هایی که دقتشان زیاد است، امنیت این مجتمع را تأمین می‌کنند. رئیس هیئت‌مدیره بخش غربی علیرضا حسینی است که هفده‌سال است ساکن این مجتمع است و چهارسالی می‌شود که این سمت را برعهده دارد. می‌گوید: ۱۸۰‌هزار‌تومان حق شارژ هر واحد در این بخش است. هر سال کارگروهی برای محاسبه میزان شارژ در هر ماه تشکیل می‌شود. حق شارژ را برای بیمه آتش‌سوزی ساختمان‌ها، نظافت قسمت‌های مشاع بخش غربی، نگهداری از فضای سبز و نگهبانی و برق قسمت‌های مشاع استفاده می‌کنیم.

هر دو ماه هم کل خرج‌کرد شارژ را به شهروندان گزارش می‌دهیم. محیط مجتمع دوستانه است، ولی برای اجرا‌نشدن قوانین هم سخت‌گیری‌هایی اعمال می‌شود. وقتی مسائلی بین همسایه‌ها باشد، موضوع را با کدخدامنشی و دوستانه حل می‌کنیم، اما اگر از این راه مشکل حل نشود، از تذکر کتبی استفاده می‌کنیم که معمولا حل مشکلات به این مرحله نمی‌رسد.


صندوق پس‌انداز «مهر همسایگان»

حسینی از زمانی‌که در بلوک خودش در مجتمع، مدیر ساختمان بوده است، تجربه شیرینی دارد. تعریف می‌کند: یک صندوق پس‌انداز و قرعه‌کشی ماهیانه به نام «مهر همسایگان» داشتیم که هر ماه برای گره‌گشایی از مشکلات یکی از همسایه‌ها مصرف می‌شد. این قبیل برنامه‌ها خیلی کمک می‌کند که مجتمع‌ها بتوانند قوانین را با برقراری صمیمیت بین اهالی اجرا کنند.

محمد سرباز‌حقیقی که رئیس هیئت‌مدیره بخش شرقی مجتمع غدیر است، می‌گوید: مبلغ شارژ در این بخش از مجتمع کمتر است و ما ۱۲۰ هزار تومان حق شارژ از هر واحدی دریافت می‌کنیم. متاسفانه برخی ساکنان شارژ را پرداخت نمی‌کنند و ما مبالغ زیادی طلبکار هستیم که گاهی باید از طریق اظهارنامه قضایی آن را طلب کنیم. او ادامه می‌دهد: پول شارژ هم صرف حقوق سه نگهبان شیفتی، دو مسئول نظافت، تأمین حقوق نیرو‌های دفتری و منشی و تأسیسات و تأمین هزینه آب و روشنایی مصرفی در محوطه مشاع می‌شود.

او درباره برنامه‌هایش برای سال آتی می‌گوید: با هدف ایجاد حس صمیمیت بین اهالی و ترویج همسایه‌داری قرار است چادری برای کتابخانه موقت در محوطه مجتمع برپا کنیم. همچنین چندسالی است که در ماه مبارک رمضان، برای اهالی در محوطه سفره‌های افطاری پهن می‌کنیم. اردو‌های تفریحی کوه‌نوردی و دورهمی در ییلاقات اطراف شهر هم برگزار می‌شود و حضور در این برنامه‌ها برای پیر و جوان آزاد است.


وقت زلزله، بستگان به خانه‌های ما پناه می‌آوردند

علی برزگر از سال‌۷۹ وقتی هنوز پایان‌کار این مجتمع مسکونی‌تجاری نیامده بود، در یکی از واحد‌های آن ساکن شده و ۱۰ سالی در این مکان سکونت داشته است. یکی از روایت‌هایش که خاص این مجتمع است، این است که در دهه‌۸۰ که زمین‌لرزه‌هایی در مشهد رخ می‌داد، خیلی از بستگان که می‌دانستند این ساختمان با زلزله ۷‌ریشتر هم تکان نمی‌خورد، به واحد‌های آن‌ها پناه می‌آوردند.

علیرضا حسینی، رئیس هیئت‌مدیره بخش غربی پروژه غدیر، نیز می‌گوید: نبود آسانسور در خیلی از بلوک‌های هر دو بخش مجتمع مشکلی است که با وجود رایزنی با شهرداری هنوز تأیید‌های آن را نگرفته‌ایم؛ چون هنگام ساخت اولیه در برخی از بلوک‌ها این موضوع درنظر گرفته نشده است. قسمت غربی ۳۱‌کنتور آب دارد که به هر کدام ۲۰ تا ۲۴ واحد متصل است و در بخش شرقی نیز همین مشکل وجود دارد. بار‌ها از شرکت آب خواسته‌ایم کنتور‌ها را جدا کند، اما هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم.

قبض‌ها که می‌آید، چون مشترک است، مالکانی که خانه‌هایشان خالی است، حاضر نیستند حق شارژ بدهند؛ این در‌حالی است که میزان شارژ بر‌حسب تعداد واحد‌ها هرسال برآورد می‌شود و پرداخت‌نکردن آن از سوی کسانی که اینجا ساکن نیستند، بدهی‌هایی را برای هیئت‌مدیره درست می‌کند.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44